Prolog.

 Dostajemy od Boga różne scenariusze naszego życia, ale to my wybieramy ten właściwy. To my decydujemy, którą drogą pójdziemy, kim zostaniemy w przyszłości. Tylko od nas zależy to, jakimi będziemy ludźmi. Jednak jest jedna rzecz, na którą człowiek nie ma wpływu. Nie możemy zdecydować, w kim się zakochamy. Czasami miłość przychodzi znikąd. W jednej chwili patrzymy na kogoś i wiemy, że to właśnie ta osoba, z którą chcemy spędzić resztę naszego życia. Czujemy się potrzebni, wyjątkowi… Jesteśmy w stanie zrobić wszystko dla naszej miłości. Bywają też sytuacje, w których nie zdajesz sobie sprawy, że kogoś kochasz. Dajmy na to, że przyjaźnisz się z kimś od kilku lat, ale dopóki nie zobaczysz ukochanej osoby w objęciach kogoś innego, nie zdajesz sobie z prawy z tego, że kochasz właśnie tę osobę. Nic nie jest w porządku. Mimo to, wciąż ukrywasz swoje uczucie. Płaczesz, ale tylko w ukryciu. Uśmiechasz się, ale pod maską szczęścia kryje się ból i smutek. Przecież ważne jest to, że ktoś, kogo kochasz jest szczęśliwy. Po jakimś czasie masz tego dojść. W końcu nie wytrzymujesz. Wybuchasz. Wyznajesz całą prawdę, licząc się ze świadomością, że możesz stracić kogoś, kto jest najważniejszy w Twoim życiu. Jednak tak się nie dzieje. Ta druga osoba odwzajemnia Twoje uczucia. Nie możesz pohamować szczęścia. Jesteście idealnie dobrani. Kochacie się. Ale czy można normalnie kochać, kiedy jest się sławnym, a Twoja miłość jest wystawiana na coraz większe pokusy?